ΠΟΙΑ ΤΑ ΑΙΤΙΑ;
Η φίμωση είναι είτε συγγενής (απο τη γέννηση του παιδιού), είτε επίκτητη (εμφανίζεται κάποια στιγμή στη ζωή). Παθήσεις που σχετίζονται με την ανάπτυξη φίμωσης είναι:
- Χρόνιες φλεγμονές στη βάλανο και στην ακροποσθία: βαλανοποσθίτιδα και κυρίως μυκητιάσεις που δεν αντιμετωπίζονται σωστά.
- Ο σακχαρώδης διαβήτης είναι από τους κύριους προδιαθεσικούς παράγοντες για τη δημιουργία φλεγμονών στην περιοχή και κατ’ επέκταση φίμωσης.
- Τραυματισμός κατά τη σεξουαλική πράξη
ΤΙ ΜΠΟΡΕΙ ΝΑ ΠΡΟΚΑΛΕΣΕΙ;
Η φίμωση μπορεί να προκαλέσει:
- Υποτροπιάζουσες φλεγμονές της βαλάνου και της ακροποσθίας
- Πόνος και δυσχέρεια κατά τη σεξουαλική επαφή
- Επώδυνη στύση που μπορεί να έχει ως συνέπεια την απώλεια της στύσης (στυτική δυσλειτουργία)
- Τέλεια απόφραξη της βαλάνου που μπορεί να έχει ως συνέπεια ακόμα και την αδυναμία ούρησης
- Πρόωρη εκσπερμάτιση, λόγω του ότι η περιοχή γίνεται πολύ ευαίσθητη
- Παραφίμωση
- Ανάπτυξη καρκίνου του πέους μακροπρόθεσμα εφ’ όσον δεν αντιμετωπιστεί για πολλά χρόνια (σπάνια)
ΠΟΙΑ Η ΘΕΡΑΠΕΙΑ ;
Η θεραπεία μπορεί να είναι είτε συντηρητική, είτε χειρουργική.
Συντηρητική θεραπεία.
Όταν η φίμωση είναι σε αρχικό στάδιο και οφείλεται σε κάποια δερματολογική πάθηση ή φλεγμονή της περιοχής, η χρήση κάποιων αλοιφών που θα σας συστήσει ο γιατρός σας μπορεί να έχει καλά αποτελέσματα. Όταν όμως το δέρμα της ακροποσθίας έχει χάσει την ελαστικότητα του και έχει γίνει ουλώδες τα φάρμακα δεν μπορούν να βοηθήσουν και θα σας συστηθεί η χειρουργική αντιμετώπιση.
Χειρουργική αντιμετώπιση.
Η περιτομή είναι η θεραπεία που εφαρμόζεται στη συντριπτική πλειοψηφία των ανδρών με φίμωση Αφαιρείται το παθολογικό δέρμα και ακολουθεί η πλαστική συρραφή της ακροποσθίας. Συνήθως, γίνεται με τοπική αναισθησία και ο ασθενής εξέρχεται την ίδια ημέρα από το νοσοκομείο. Υπάρχουν κάποιες επιπλοκές που μπορεί να συμβούν αλλά ευτυχώς είναι σπάνιες (αιμάτωμα, μόλυνση τραύματος).
ΠΑΡΑΦΙΜΩΣΗ
Είναι μια σοβαρή και επείγουσα κατάσταση η οποία οφείλεται είτε στην παραμονή επί ώρες της ακροποσθίας τραβηγμένης προς τα πίσω, είτε στην ύπαρξη φίμωσης. Στην τελευταία περίπτωση, η ακροποσθία κατά τη φάση της στύσης μπορεί με βίαιο τρόπο να ολισθήσει πίσω από τη βάλανο, αλλά λόγω του στενού στομίου να μη μπορεί να επανέλθει στην αρχική της θέση. Το στενό στόμιο δημιουργεί μια δακτυλιοειδή περίσφιξη στο πέος το οποίο εμποδίζει τη φυσιολογική κυκλοφορία του αίματος. Αν αυτό παραμείνει για μεγάλο χρονικό διάστημα μπορεί να προκαλέσει ισχαιμία και νέκρωσης της περιοχής. Η παραφίμωση πρέπει να αντιμετωπίζεται άμεσα από ουρολόγο.